Χωρίς εξέδρες.
Χωρίς επισήμους.
Χωρίς καλοχτενισμένα κεφάλια.
Χωρίς πόζα και παράσημα.
Κάτι παρελάσεις αυθόρμητες,
χωρίς συντονισμό στο βήμα,
χωρίς στολές,
με κάτι θλιβερά, αυτοσχέδια λάβαρα...
Όπλο άλλο δεν θα δεις εκεί
εκτός από την αποφασιστικότητα
με την οποία βαδίζει κόντρα στο ρεύμα...
Δεν θα ακουστούν ηχηρά συνθήματα,
δεν θα υπάρξει καμιά μνεία στο ηθικό ή στο φρόνημα,
κανένας θαυμασμός δεν θα φωτίσει το βλέμμα των περαστικών...
Το πολύ πολύ να ανασηκώσουν τα φρύδια με απορία.
Η απάντηση στο ερώτημα, που ίσως και να μη διατυπωθεί καν,
είναι πως πρόκειται για κάποιον ξεσηκωμό μάλλον προσωπικό...
