Σενάρια (για γερά νεύρα)

Ήταν ο άνθρωπός σου. Έτσι πίστευες.

Μια μέρα, με την προσοχή σου στραμμένη αλλού, σου έμπηξε ένα μαχαίρι στην πλάτη.

Ίσως να το έστριψε και λίγο στην πληγή - αλλά γι' αυτό δεν είσαι σίγουρος.

Γύρισες έκπληκτος. "Αυτό έπρεπε να γίνει" σου είπε ήρεμα και αποφασιστικά.

Σε έθαψε με συνοπτικές διαδικασίες, υιοθετώντας το απαραίτητο περίλυπο ύφος που δεν άφησε ασυγκίνητο κανέναν.

Πριν προλάβεις να εγκατασταθείς στον άλλο κόσμο, σου ήρθε ο λογαριασμός για τα έξοδα της κηδείας.

Οι κοινοί φίλοι σε μελετάνε στα μνημόσυνα χωρίς όμως να ξέρουν ότι εσύ πληρώνεις τα κόλλυβα.

Ανακύκλωση

Κάθε φορά που έπεφτα πάνω σε έναν από εκείνους με το κυνηγημένο βλέμμα που γυρνάν στους δρόμους της πόλης σέρνοντας καρότσια του σουπερμάρκετ, κρατώντας ένα σίδερο στα χέρια με το οποίο σκαλίζουν τα περιεχόμενα των μπλε κάδων, στεκόμουν και κοιτούσα άναυδος, αδυνατώντας να χωνέψω το γεγονός ότι άνθρωποι από σάρκα και οστά ζουν από αυτά που πετάω.

Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα ερχόταν ώρα που μ' ένα σίδερο στα χέρια θα βούταγα κι εγώ το κεφάλι στον κάδο της τελευταίας δεκαπενταετίας της ζωής μου αναζητώντας κάτι μικρό έστω που θα μπορούσε να ανακυκλωθεί.