Success story

Τρίτη βράδυ, στην Ομόνοια. Ο προνοητικός έμπορος περιμένει υπομονετικά τους πανηγυριστές, ενώ το παιχνίδι της Εθνικής είναι ακόμα σε εξέλιξη.

Απ' όσους εμπορεύονται σημαίες αυτό τον καιρό, ετούτος είναι ο πιο αθώος.

Η γνώμη σας μετράει

Η φωτογραφία, τραβηγμένη σε ανύποπτο χρόνο στο αεροδρόμιο της Σάμου, αποτυπώνει νομίζω με τρόπο εμφατικό τη συνθήκη που βιώνουμε. 

Είναι κάτι παραπάνω από φανερό πως η γνώμη μας δεν μετράει όταν ο κ. Όλι Ρεν σπεύδει να μας ενημερώσει πως οι αντικειμενικές τιμές των ακινήτων θα παραμείνουν ακίνητες ως το 2016 - τουλάχιστον.

Είναι κάτι παραπάνω από φανερό πως η γνώμη μας δεν μετράει όταν στην απόγνωση του φορολογούμενου πολίτη που καλείται να πληρώσει μονομιάς φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας για τρία χρόνια ο πολλά βαρύς κ. Βορίδης απαντά με τη δική του αυτάρεσκη απόγνωση: και πού θα βρεθούν τα λεφτά για να καλυφθούν τα ελλείμματα;

Για να μην κατηγορηθεί -όχι πως θα τον ένοιαζε και πολύ- για έλλειμμα κατανόησης ο κ. Βορίδης σπεύδει να διευκρινίσει πως τα ραβασάκια της εφορίας ήρθαν μαζεμένα λόγω προβλήματος του συστήματος.

Το πρόβλημα του συστήματος είναι φανερό τοις πάσι πλην του κ. Βορίδη. Όταν του επισημαίνουν ότι το σύστημα δεν κουνάει ούτε το μικρό του δαχτυλάκι για να εισπράξει τυχόν διαφυγόντα έσοδα από τα παχυλά εμβάσματα σε τράπεζες του εξωτερικού, όταν του επισημαίνουν πως το σύστημα μοιάζει πολύ πρόθυμο να αφήσει τη λίστα Λαγκάρντ να ξεχαστεί, εκείνος, που του αρέσει να τα λέει τσεκουράτα, αντιλέγει πως δεν θα σωθεί η χώρα από κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια και επαναλαμβάνει τα περί προβλημάτων του εισπρακτικού μηχανισμού.

Ο προβληματικός εισπρακτικός μηχανισμός, βέβαια, δεν έχει κανένα πρόβλημα να φορολογεί τους πολίτες με βάση αντικειμενικές αξίες που -αντικειμενικά- δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ο προβληματικός εισπρακτικός μηχανισμός δεν έχει κανένα πρόβλημα να αγνοεί τη γνώμη μας.

Το πρόβλημα του συστήματος είναι ότι κάνει πως δεν καταλαβαίνει το πρόβλημα. 

Τα τυχόν διαφυγόντα έσοδα από τις καταθέσεις της λίστας Λαγκάρντ δεν θα σώσουν ίσως τη χώρα - αν και κανέναν δεν θα χάλαγε μια πρόσθετη πηγή εσόδων στην έρημη χώρα μας. Τα τυχόν έσοδα από τη διερεύνηση υποθέσεων όπως η λίστα Λαγκάρντ θα έσωζαν τουλάχιστον τα προσχήματα για το προβληματικό μας σύστημα.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του συστήματος, όμως, είναι ότι δεν τηρεί πια ούτε τα προσχήματα. 

Κι έτσι, ο άδειος δίσκος κάτω από την επιγραφή "Η γνώμη σας μετράει" δίνει ανάγλυφη την εικόνα μιας κατ' επίφασην δημοκρατίας. 

Γριές

Μπλε - σχεδόν λουλακί. Το χρώμα που επέλεγαν κάποτε για τα μαλλιά τους κάτι γριές Κολωνακιώτισσες που αρνούνταν την ετυμηγορία του λευκού, που αρνούνταν να συμβιβαστούν με την ιδέα πως το τέλος ερχόταν καλπάζοντας, αλλά που, ταυτοχρόνως, είχαν τη σοφία να μην παριστάνουν τις ανυποψίαστες...  

O ελάχιστος εαυτός

Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό

συντρόφια μήπως βρέθηκε κι εκείνο

Να φτύσω μέσα με οργή που οι νέες εποχές

με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο

Δεν μ' αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό...

*Η φωτογραφία είναι δική μου, τραβηγμένη προ ημερών στο Ζάππειο - οι στίχοι του σπουδαιότερου σύγχρονου έλληνα ποιητή Θανάση Παπακωνσταντίνου από το San Michele που περιλαμβάνεται στον δίσκο Ο ελάχιστος εαυτός

Δρομείς

Θέλω να φύγω τρέχοντας από δω. Δεν έχω πού να πάω, όμως. Οπότε, μένω. 

Αποφασίζω να γράψω. Επιλέγω το πιο εύκολο. Να γράψω για λέξεις και εικόνες. Γι' αυτά που ξέρω καλύτερα, δηλαδή. Κι ό,τι βγει...

Σαν επιστολή αποχαιρετισμού σ' εκείνους που έφυγαν ήδη - ο Κώστας στην Κίνα, η Μαρία κι ο Κυριάκος στο Κατάρ... 

Σαν ένα νεύμα κατανόησης σε όλους τους άλλους που μένουν, λαχανιασμένοι, πίσω.